درک دبیران ایرانی مقطع دبیرستان از سیاست های زبانی اتخاذ شده و همچنین تاثیر آن بر توانایی های زبانی دانش آموزان

سیاست های آموزشی زبان خارجی باید به عنوان یک عنصر گسترده در چارچوب سیاست های نظام آموزش و پرورش یاد می شود.مفهوم سیاست،با نظر به متون مرتبط ، و همچنین برخی از دستورالعملهای نظری از انتصاب و / یا ارزیابی سیاستهای آموزش زبان خارجی درچارچوب سیاستهای اجتماعی وآموزشی لازم رابرای انجام چنین تحقیقی بودند.این دستورالعملهای اصلی و چندین اسناد مبتنی برطرح ملی و در برخی موارد اسناد غیر نهایی که نشان دهنده برخی از ویژگیهای سیاستهای آموزش زبان ایران برای پیداکردن دستورالعملهایی از این قبیل است در نظر گرفته شده اند. این مطالعه به بررسی ادراک معلمان زبان ایرانی مقطع دبیرستان درکلاس درس وبرداشتشان از این سیاستها و اثرات آنها درپیشرفت دانش آموزان میپردازد. سه هدف دقیقا دنبال میشوند : هدف اول: مشاهده میزان پایبندی معلمان انگلیسی دبیرستان ایران به تعهدات خود وسیاستهای زبان خارجی ایجاد شده توسط وزارت آموزش و پرورش . هدف دوم : بررسی نظرات معلمان و نقطه نظرها نسبت به این اصول در زمینه کلاس درس و هدف سوم : بررسی نظرات معلمان درباره اثرات این سیاستها بر پیشرفت زبانی دانش آموزان خود. به منظور به انجام رساندن این اهداف سه ابزار به کار گرفته شده اند : به منظور پیدا کردن یک راه برای پاسخ به اولین سوال این تحقیق مشاهده کلاسی یک ابزار مناسب انگاشته شد تا کلاسهای درس سی نفر ازمعلمان مشاهده شود. در مشاهدات از تدریس مهارت های صحبت کردن و گوش دادن غفلت میشد و اصلی ترین عذرها کمبود تجهیزات و کمبود زمان مکفی برای نیل به این اهداف بود.به منظور پاسخدهی به سوال دوم تحقیق پرسشنامه ای طرح شد با 13 بخش در قالب 46 پرسش که نتایج نشان داد که تفاوت های بخش گروه های پرسشنامه و زیر شاخه ها چشمگیر است. مصاحبه به عوان ابزار نهایی به خدمت گمارده شد تا پرسش سوم تحقیق پاسخ داده شود و نتیجه این بود که معلمان دیدگاه مثبتی نسبت به پیشرفت دانش آموزان خویش در زمینه زبان در چنین چارچوبی از سیاست های زبانی ندارند.